C. Brouwer-Slats
22 juni 1941 † 4 februari 2021
Coby werd geboren in een katholiek gezin van 7 kinderen. Haar vader was landarbeider in de bollen. Het gezin Slats had het niet breed. Het verschil met de andere kant van Wassenaar was groot. Maar het was een gezellige tijd met onderlinge verbondenheid. Om met de meisjes uit haar eigen omgeving te blijven omgaan koos Coby voor de huishoudschool, terwijl zij de capaciteit had voor de Mulo. Als vanzelfsprekend volgde een baan in de huishouding. Ze belandde bij één van de diplomaten in Wassenaar, de Franse landbouwattache, waar ze de etiquette van de elite leerde.
Op bezoek bij haar grote zus in Breezand kwam Coby Henk Brouwer tegen. Het klikte en op 6 mei 1964 traden Coby en Henk in het huwelijk. Henk had een aantal jaren daarvoor een pand gekocht aan de Zandvaart, waar hij zijn ambulante handel kon uitbreiden met een winkel. Coby hielp mee in de winkel. Toen de kinderen Peter, Marian en Ruud, kwamen, kwam er huishoudelijke hulp en werd er doorgewerkt.
Die eerste jaren was het wennen in dat verre noorden waar de gebruiken toch anders waren. Wassenaar bleef trekken. Maandelijks moest minimaal één bezoek aan Wassenaar worden gebracht. Toen de autoloze zondag daar tussen dreigde te komen, werd besloten om zaterdagavond te gaan en zondagnacht terug te rijden. In 1971 verhuisde het gezin naar de winkel verderop en zouden er ook fietsen en brommers worden verkocht. Coby wilde dit niet, dus werd besloten dat Henk de markt vaarwel zou zeggen. De winkel was nu de plek waar alles gebeurde.
Coby werd lid van het katholiek vrouwengilde en ging daar ook bestuursfuncties bekleden. Iedere dinsdagavond ging Coby bridgen. Dit deed ze louter voor de gezelligheid. Ook werd ze lid van het dameskoor van de St. Janskerk en ook daar bekleedde ze bestuursfuncties. Coby is 30 jaar lid geweest, tot haar gezondheid haar dit verhinderde. Dat het koor de moeite nam voor haar te zingen bij de uitvaart in tijden van Corona getuigt ervan dat ze een geliefd lid is geweest. Hiernaast heeft Coby ook bij de bloemendagen een rol gespeeld. Vele jaren heeft zij de organisatie voor de Witte Brug voor haar rekening genomen. Dat het daarbij vaak erg gezellig werd, was vooral aan Coby te danken. Met veel belangstelling volgde ze de activiteiten van de kinderen. Handbal, voetbal en triatlon werden steevast bezocht. Jarenlang heeft de band van zoon Ruud bij Coby en Henk thuis gerepeteerd. Coby zorgde dat de band koffie en appeltaart kreeg. Ze heeft er de eretitel ‘moeder van de Band’ aan overgehouden. Tot op het laatst heeft Coby de concerten bezocht. Indrukwekkend was het afscheidslied, dat de Band heeft gemaakt. Het lied ‘Appeltaart’ zullen we ons nog lang herinneren en werd vertoond tijdens de uitvaart.
Coby kreeg drie schoonzoon en -dochters, en zes kleinkinderen. Het is voor haar erg belangrijk geweest dat zij nog allemaal bij elkaar zijn en ze is erg trots op haar kleinkinderen, die over aandacht niet hoefden te klagen. In 2000 werd de winkel verkocht en gingen Coby en Henk van de rust genieten. Alle familie en kennissen werden trouw door Coby en Henk bezocht. Coby heeft enorm veel tijd en energie in haar sociale omgeving gestoken. Haar hele leven was zij voor veel vriendinnen een luisterend oor. Helaas begon een jaar of 5 geleden haar gezondheid achteruit te gaan. Coby bleek de ziekte van Parkinson te hebben. In combinatie met haar slechte ogen werd haar steeds meer ontnomen. Hiermee had Coby het erg moeilijk. Van een zeer zelfstandige vrouw werd zij steeds meer afhankelijk. Op zeker moment was het niet meer verantwoord om zelfstandig te blijven wonen. Gelukkig werd in die tijd het Polder Hofje gebouwd. Hier was Coby erg op haar plaats. Het contact met de medebewoners en het zorgpersoneel deed haar erg goed.
Uiteindelijk heeft Coby de strijd moeten staken. Op 4 februari is Coby ingeslapen in het bijzijn van haar geliefde man en kinderen. Wij zullen Coby herinneren als een warme vrouw, moeder en oma met een oprechte belangstelling voor iedereen en een gezellige vrouw met een ontzettende dosis humor.